Zaterdag 2 mei hebben Ron en ik weer een rondje steenuilen gedaan door de Wijdewormer. Het was weer een bijzonder rondje geworden met verrassende zaken weer. De allereerste kast die we open maken zit een steenuil vrouw op 4 eieren en al 1 jong. Wat misschien wel meer bijzonder was het aantal prooien die de kast lagen. Een lijster, mus, mogelijk bokje, muizen en nog meer ondefinieerbare prooien. Zie de foto.

Een aantal kasten die daarop volgden, wat voorheen wel een zekerheid was, bleken er nu toch wel veel leeg te zijn. Een aantal keer dat we alleen al onze trap neer zetten en de spreeuwen vlogen er uit. Gelukkig zat er één verassing tussen. Een kast waar Ron dacht dat er niks in zou zitten, lag er toch 1 ei in. Hij was in ieder geval dus bewoond! Het meest bijzondere kwam op het eind van de dag. Bij de laatste controle die we hadden gedaan bleken er twee mannetjes te zijn die schreeuwden om één vrouwtje binnen nog geen 100 meter. Wij begonnen met de ene kast waar wij van dachten weinig succes te hebben. Daar vonden we geen steenuil, maar wel één ei. Zeer verrassend, want zit er in de ander dan niks, en van wie zijn deze dan eigenlijk? Snel de andere nestkast gecontroleerd en daar vonden we een dame op 4 eieren. Zeer verrassend omdat Steenuilen vrijwel nooit zo dicht bij elkaar gaan zitten. Bleek de dame op de eieren een ring te dragen die niet in ons bestand voor kwam. Waar komt ze dan vandaan? Na lang wachten (4 dagen) bleek dit vrouwtje uit Ursem te komen, 15 kilometer verderop. Ook weer een uitzondering die je niet vaak ziet. Vorig jaar stond de teller rond deze tijd op 8 broedsels in de Wijdewormer. De teller stond nu eind van onze dag op 9 broedsels. Hopelijk worden ze allemaal succesvol! Zal er dan toch een keer de gedroomde 10 paar gaan komen???? Al met al een zeer geslaagde dag!

Groeten, Jurrian & Ron

Afgelopen winter vond ik een zeer groot nest helemaal in de hoek van het Jagersveld. Het nest leek op een afstandje wel een arend nest zo groot was hij. In mijn ogen kon dat maar één ding zijn en dat was een haviksnest. Nu had ik vanavond iemand geregeld met een bootje en er wezen kijken. Tot mijn toch wel verbazing vonden we 3 jonge Haviken en nog 1 ei. De eerste jongen zijn een feit!

groeten, Jur

Ik had een probleem met een steenuilkast in de Wijdewormer, die al jaren een goed resultaat opleverde. Elke keer als ik daar langskwam zag ik een flink aantal kauwen op en bij die nestkast. Het zal toch niet zo zijn dat door die irritante vogels dit broedsel niet gaat lukken? Ik ken mezelf het beste en het zit mij dan gewoon niet lekker. Ik moest er het mijne van weten en ben gaan kijken in de nestkast. In deze periode is dat “not done” natuurlijk, daar ben ik mij terdege van bewust, maar ik moest gewoon weten hoe het daar binnen was gesteld. Ik zag dat het invlieg gat ook flink groter was geworden. De kauwen waren dus flink aan het bikken geweest. In de kast zaten twee steenuiltjes te suffen, dus ze zijn er nog wel ! In de sluis lagen wel al kleine takjes en schapenwol. Dit zijn de “bouwstenen” voor een beginnend kauwennest. Ik heb dat er gelijk allemaal uit gemikt, gauw de deksel weer dicht gedaan en wegwezen van die plek. Ik was de hoek nog niet om of de kauwen zaten er weer bij. Wat te doen? De bewoners waren ook niet thuis, dus ik kon niet overleggen. Ik had die mensen al eerder gevraagd om de kauwen te verjagen, maar ik kan moeilijk van ze verlangen dat ze om het uur met een trommel onder die kast gaan staan. Thuis heb ik in een klein plaatje triplex een invlieg gat van 6,7 cm gemaakt met de bedoeling om die over het vergrote bestaande gat te bevestigen. Ook natuurlijk weer in dezelfde kleur gebeitst. Nou ja, bijna dan. De volgende dag weer die kant op en de vrouw des huizes (Carla) was aanwezig. Die zag het probleem ook al natuurlijk en zij zou het vreselijk vinden als de steenuilen daardoor zouden verdwijnen. Zij deed haar best om de kauwen steeds weg te jagen, maar ze kwamen elke keer terug. Met het bevestigen van het nieuwe voorkantje was het echte probleem niet verholpen, want de kauwen waren alweer terug. Ik kreeg een ingeving. Mijn broer wist een dode kraai te liggen en ik dacht; als ik die nu eens ophaal en daarna ophang in de buurt van de nestkast, als schrik effect, zou dat mogelijk kunnen werken. Zo gezegd zo gedaan. Gelijk erheen gereden en Studio Sport maar een keertje overgeslagen. Dat geploeter in de ArenA weet ik nu wel. De kraai in de boom ernaast vakkundig aan zijn poten opgeknoopt en nu maar afwachten. Nu zijn we drie dagen verder en uit de mail van de bewoonster begrijp ik dat de kauwen zich niet meer hebben laten zien. Ik ben nog een keer zelf wezen kijken en inderdaad, geen kauw meer te bespeuren. Ik hoop dat het zo blijft. En nu maar duimen dat de steenuilen het alsnog gaan doen. Ik begrijp best, dat naar aanleiding van deze “actie”, een ieder daar een eigen mening over heeft. Je moet de natuur haar gang laten gaan etc. etc. De steenuilen, vooral in de Zaanstreek, zijn bijzonder schaars en van die kauwen rammelt het er hier werkelijk van. Ik ben al jaren bezig om de populatie in de Wijdewormer een boost te geven, maar het gaat zóóóó langzaam. En als ik één broedsel van de zes á zeven aanwezige paartjes steenuilen kan redden, dan doe ik dat. “Alles” moet wijken voor dit kneuterbolletje. Af en toe moet je de natuur, en in dit geval de steenuilen, even een handje helpen……..

Groet Ron Gans

Voorbereiding op het broedseizoen 2015

Op de dag dat helaas voor de derde maal vogelgriep werd geconstateerd in Nederland, wat wij gelukkig op het moment van afreizen nog niet wisten, begaven Peter en ik ons naar de plaats van een Steenuilkast, die vanwege het feit dat de tak waarop hij stond was gespleten, verdrietig naar beneden hing. De kwaliteiten van onze onderhoudsman zijn al diverse malen belicht en bezongen en dat kwam ook deze keer weer uit: de schroeven waarmee de kast was bevestigd, waren met geen mogelijkheid op de normale manier los te krijgen. Via het uitboren en uitbeitelen lukte het na veel moeite om de kast los te krijgen en op een nieuwe plek te herbevestigen. De foto’s vertellen het verhaal.

Op dezelfde plek ontdekten we vooraf een zonnende ransuil. Dit gaf ons een goed gevoel, want het voorgaande jaar werd op deze plek een mooi broedsel gevonden en de jongen geringd.

Na het plaatsen van de kast deden we een droevige ontdekking. Langs de kant van de weg lag een dode roerdomp. Een bijzonder dier dat sporadisch wordt waargenomen. Het lijf was nog soepel en de ogen zaten nog in het lijkje. Het was dus pas gebeurd. Waarschijnlijk heeft een automobilist bij het op- of afrijden van de toegangsweg naar de golfbaan het beest aangereden. Een jammerlijke vergissing, maar hij/zij zal het niet met opzet hebben gedaan. We hebben hem als bewijsmateriaal op de foto gezet en onder de struiken een rustig plekje gegeven.

Rein Beentjes   12 maart 2015

9 Maart 2015:

Dat de lente is begonnen werd aan Erik en mij vanmorgen bevestigd door het
(ons) eerste Kerkuilenbroedsel van 2015!!
2 eieren, die als alles goed gaat,  begin april de eerste pullen zullen
opleveren.

Bij de Fronikboerderij moesten we nog een van de twee kasten monitoren en
troffen daar deze heerlijke verrassing aan!!

Het 6e jaar op rij dat daar een broedsel is (Vorig jaar zelfs 3). Dus als
pappa en mamma actief blijven, lukt dat misschien nu weer.....

Groet,
Rein