Torenvalknest gered
Af en toe worden wij als Werkgroep Roofvogels en Uilen ingeschakeld om te helpen problemen bij broedsels of individuele vogels te verhelpen.
Zo ook op vrijdag 23 mei. Ik ontving een app van een van de baliemedewerkers van De Poelboerderij in Wormer, waar ik vrijwilliger ben en men op de hoogte is van de affiniteit met roofvogels, dat er een man Torenvalk was verdronken.
Deze man had samen met zijn vrouw torenvalk een nest van 4 jongen in de valkenkast die op het erf van de Poelboerderij staat.
En het probleem is, dat, als de man dood is of weggaat, de vrouw niet alleen voor de jongen kan zorgen.
De man voert namelijk de prooien aan, die de vrouw aan haar jongen voert.
Deze jongen, van slechts enkele dagen oud, waren dus ten dode opgeschreven.
Direct werd er allerlei hulp aangeboden door andere baliemedewerkers om te proberen deze jongen zelf groot te brengen, door muizen of eendagskuiken in de kast te leggen.
Maar dat is nog niet zo eenvoudig. Allereerst dienen de prooien in stukken te worden aangeboden; en wie sloopt nou graag een muis…..
Maar bovendien dient dit 3 a 4 maal per dag te gebeuren.
Op eigen initiatief heb ik toen besloten dat we dit, alle goede bedoelingen ten spijt, waarschijnlijk zelf nooit zouden redden.
Besloten werd om de Vogelopvang in Krommenie te raadplegen en hen om hulp te vragen. Direct werd toegezegd dat als wij de jongen bij hen brachten, zij ze zouden voeren om daarna te proberen ze bij te plaatsen in een torenvalkkast met ongeveer even oude jongen. Zelf heb ik nog dezelfde dag in onze torenvalkkasten gekeken of er een dergelijk broedsel aanwezig was, maar helaas was dat niet het geval.
Op 28 mei ontving ik van Nina van Hest van de Vogelopvang een app met het bericht dat de valkjes waren overgebracht naar een valkenkast in het Gooi. Ze waren inmiddels weer bijgekomen van alle emotie en zowel met vocht als met voedsel op krachten gekomen.
Na enkele dagen ontving ik van Harry, de verzorger in het Gooi, een foto met onze kleine pupillen . En dat zag er goed uit, tussen hun – dacht ik – twee stiefbroers/-zusjes.
Om de paar dagen meldde Harry zich met een foto en de groei zat er goed in.
Maar op elke foto die ik kreeg, stond er steeds een valkje meer dan op de vorige. Maar navraag leerde me niet hoeveel er nou precies in de kast zaten.
Tot ik op 2 juni een foto ontving, waarop 10 (!) pullen de fotograaf geschrokken aankeken.
Wat een groot gezin!
En toch hadden vader en moeder torenvalk de verzorging prima voor elkaar en bleven muizen aanvoeren, aangevuld met muizen en eendagskuikens door de verzorgers in het Gooi.
Op 6 juni gaf Harry aan dat de groei er nog steeds goed inzat en dat het ringen niet te lang op zich zou moeten laten wachten.
De dag daarop hebben alle pullen een aluminium ring om gekregen met daarop een uniek nummer, zodat ze voor de rest van hun leven geïdentificeerd kunnen worden als jongen uit deze kast en geboren in 2025.
In de dagen erna zijn alle jongen goed uitgevlogen, door de ouders in de buurt nog verzorgd en de grote wijde wereld in gegaan.
Wellicht dat we ooit nog een terugmelding krijgen en zien waar ze hun habitat hebben gevonden.
Al met al een prachtig “avontuur”, dat tot een goed einde is gebracht mede door de keurige verzorging van De Vogelopvang Krommenie en de vrijwilligers in het Gooi. Veel dank daarvoor!
Rein Beentjes
27 juni 2025