• Header
  • Header
  • Header
  • Header
  • Header
  • Header
  • Header
klogozwart

Vogelbeschermingswacht Zaanstreek
Werkgroep Roofvogels en Uilen

kerkuil

  • Derde broedsel Kerkuilen

    De (waarschijnlijk)  laatste Uilen van 2014  geringd.

    Vrijdagmiddag 31 oktober zijn Peter en Marcel op pad geweest om de laatste controleronde 2014 te doen. In een van de kasten in hun werkgebied bevonden zich nog kerkuilen (er waren 5 pullen gezien). Nadat op diverse adressen zowel kerkuil- als steenuilkasten waren gecontroleerd, werd vol verwachting de kast op het bij ons bekende adres geopend.  Ietwat teleurgesteld constateerde Marcel dat er nog slechts 2 jongen aanwezig waren.  Waar de anderen gebleven zijn zal altijd een raadsel blijven. 

    De (vreemde) voorgeschiedenis;

    15 april; 3 ei+ 3 jongen 26 mei; 10 ei (geen jongen?) 8 juli; 7 jongen geringd en kast van slot voorzien 2 sept; 5 ei 30 okt. 2 jongen

    Nadat hij de jonge uilen naar beneden had gebracht, werden de pullen vakkundig door Peter van een ring voorzien en gewogen en gemeten. De klus voor 2014 is geklaard.

    Wel lopen we nog Kerkuilkasten na, omdat vanwege het zachte weer en de nog steeds in grote getalen aanwezige muizen, er zomaar ergens een onverwacht broedsel kan worden gevonden. Met in totaal 113 jonge kerkuilen is 2014 voor onze werkgroep een TOPJAAR geworden.  Aan de hand van ontvangen voorlopige cijfers van de Werkgroep Noord-Holland constateren we dat de Zaanstreek op dit moment ver aan kop staat voor wat betreft het aantal broedsels en pullen!

    Marcel, Peter en Rein.

  • Onfortuinlijk paartje kerkuilen gestikt in nestkast

    Dat het niet altijd meezit in de natuur bleek onlangs toen WRU-leden Marcel en Peter tijdens een bijeenkomst van de werkgroep letterlijk een paartje dode kerkuilen boven tafel brachten. De kerkuilen bewoonden een nestkast hoog in de nok van een stolpboerderij. Helaas voor de uilen had ook een aantal kauwen het op die plek voorzien. Zij stopten het nest helemaal vol met takken en blokkeerden daarmee de toegang. Kerkuilen zetten bij gevaar niet de aanval in of gaan ervan door. Zij verstoppen zich in de nestkast en houden zich stil. Daarmee tekende dit onfortuinlijke paar het eigen doodvonnis. Beiden zijn waarschijnlijk gestikt in de kast of van honger omgekomen.

    Daar de uilen in zeer gave staat waren, hebben we de kans aangegrepen om ze nader te bekijken op de onderzoekstafel. Het bleek te gaan om twee prachtige exemplaren van beide In Nederland voorkomende (onder)soorten: de donkere Tyto alba guttata en de lichte Tyto alba alba. De onderzijde van deze laatste soort is volledig wit met kleine stippels en vlekken. Ook de bovendelen zijn veel lichter (grijzer) van kleur dan bij de alba guttata.