Ik had een probleem met een steenuilkast in de Wijdewormer, die al jaren een goed resultaat opleverde. Elke keer als ik daar langskwam zag ik een flink aantal kauwen op en bij die nestkast. Het zal toch niet zo zijn dat door die irritante vogels dit broedsel niet gaat lukken? Ik ken mezelf het beste en het zit mij dan gewoon niet lekker. Ik moest er het mijne van weten en ben gaan kijken in de nestkast. In deze periode is dat “not done” natuurlijk, daar ben ik mij terdege van bewust, maar ik moest gewoon weten hoe het daar binnen was gesteld. Ik zag dat het invlieg gat ook flink groter was geworden. De kauwen waren dus flink aan het bikken geweest. In de kast zaten twee steenuiltjes te suffen, dus ze zijn er nog wel ! In de sluis lagen wel al kleine takjes en schapenwol. Dit zijn de “bouwstenen” voor een beginnend kauwennest. Ik heb dat er gelijk allemaal uit gemikt, gauw de deksel weer dicht gedaan en wegwezen van die plek. Ik was de hoek nog niet om of de kauwen zaten er weer bij. Wat te doen? De bewoners waren ook niet thuis, dus ik kon niet overleggen. Ik had die mensen al eerder gevraagd om de kauwen te verjagen, maar ik kan moeilijk van ze verlangen dat ze om het uur met een trommel onder die kast gaan staan. Thuis heb ik in een klein plaatje triplex een invlieg gat van 6,7 cm gemaakt met de bedoeling om die over het vergrote bestaande gat te bevestigen. Ook natuurlijk weer in dezelfde kleur gebeitst. Nou ja, bijna dan. De volgende dag weer die kant op en de vrouw des huizes (Carla) was aanwezig. Die zag het probleem ook al natuurlijk en zij zou het vreselijk vinden als de steenuilen daardoor zouden verdwijnen. Zij deed haar best om de kauwen steeds weg te jagen, maar ze kwamen elke keer terug. Met het bevestigen van het nieuwe voorkantje was het echte probleem niet verholpen, want de kauwen waren alweer terug. Ik kreeg een ingeving. Mijn broer wist een dode kraai te liggen en ik dacht; als ik die nu eens ophaal en daarna ophang in de buurt van de nestkast, als schrik effect, zou dat mogelijk kunnen werken. Zo gezegd zo gedaan. Gelijk erheen gereden en Studio Sport maar een keertje overgeslagen. Dat geploeter in de ArenA weet ik nu wel. De kraai in de boom ernaast vakkundig aan zijn poten opgeknoopt en nu maar afwachten. Nu zijn we drie dagen verder en uit de mail van de bewoonster begrijp ik dat de kauwen zich niet meer hebben laten zien. Ik ben nog een keer zelf wezen kijken en inderdaad, geen kauw meer te bespeuren. Ik hoop dat het zo blijft. En nu maar duimen dat de steenuilen het alsnog gaan doen. Ik begrijp best, dat naar aanleiding van deze “actie”, een ieder daar een eigen mening over heeft. Je moet de natuur haar gang laten gaan etc. etc. De steenuilen, vooral in de Zaanstreek, zijn bijzonder schaars en van die kauwen rammelt het er hier werkelijk van. Ik ben al jaren bezig om de populatie in de Wijdewormer een boost te geven, maar het gaat zóóóó langzaam. En als ik één broedsel van de zes á zeven aanwezige paartjes steenuilen kan redden, dan doe ik dat. “Alles” moet wijken voor dit kneuterbolletje. Af en toe moet je de natuur, en in dit geval de steenuilen, even een handje helpen……..
Groet Ron Gans