Deze hele winterperiode huizen er een groot aantal Velduilen in ons gebied. Meerde keren heb ik het schouwspel van soms wel meer dan tien jagende Velduilen mogen aanschouwen in de schemering. Fantastische ervaringen om niet snel te vergeten.
Toen er een artikel op naturetoday.nl verscheen over een onderzoek naar het voedsel van Velduilen, dacht ik al snel aan ‘onze’ Velduilen uit ons gebied. Het dieetkeuze-onderzoek, dat wordt gedaan door de werkgroep Grauwe Kiekendief uit Groningen door middel van het pluizen van braakballen, is bedoeld om een beter beeld te krijgen van de jaarrondecologie van deze uilensoort. Daar hebben ze (veel) braakballen voor nodig om een goed beeld te krijgen. Aan het einde van het artikel werd ook een oproep gedaan om rustplaatsen te melden zodat zij braakballen konden rapen om deze vervolgens uit te pluizen.
I
k heb vervolgens eerst in onze eigen werkgroep de vraag gesteld of we hier aan mee wilden werken. De meningen waren verdeeld. Belangrijkste reden om het niet te doen was toch de verstoring die er zou optreden. Maar ook kwam de opmerking om eerste meer informatie op te vragen bij de werkgroep Grauwe Kiekendief over hun ervaring hiermee. Nadat ik een mailtje hier aan had gewijd, kwam ik al snel in contact met Ben Koks. Ben is een begrip in de vogelwereld, is zijn hele leven al onderzoeker en heeft onder andere de werkgroep Grauwe Kiekendief 27 jaar geleden opgericht. Na overleg met hem en leden van onze eigen werkgroep besloot ik om mee te werken aan het onderzoek. Hij kon meteen een dag later al bij ons langs komen omdat er een gaatje in zijn agenda zat en hij toch al in Noord-Holland was.
Afgelopen vrijdag hebben wij (Rein Beentjes, Marc van Bakel en ik) onder leiding van Ben een snelcursus ‘Velduilen braakballen zoeken’ gekregen. Aan het begin vonden we nog niet veel maar naar mate we meer naar midden van het veld kwamen, vonden we er steeds meer.
Ben was al aan het begin enthousiast maar werd, naar mate we meer braakballen vonden, steeds enthousiaster. Waar we eerst nog hoopten om 50 ballen te vinden, werden het uiteindelijk 250 braakballen en dat al na ruim een half uur lopen . Tijdens het lopen vlogen er rond de 8 Velduilen langs ons heen en trokken ze zich nergens ook maar iets van aan.
Tijdens het uurtje dat we met Ben op stap waren, hebben wij veel geleerd, zijn wij erg enthousiast geworden en was Ben zeer blij met de vondsten. Wij zullen nu wat vaker deze korte rondes houden om braakballen te verzamelen voor de wetenschap. Die sturen we op naar de werkgroep Grauwe Kiekendief en die zullen alle ballen zorgvuldig uitpluizen om exact te achterhalen wat deze velduilen allemaal eten in de winter. Ook heeft Ben een aantal acties, tips en maatregelen naderhand gemaild waar we aankomende tijd mee aan de slag kunnen gaan. Eén van die acties is dat we het desbetreffende recreatieschap hier over gaan inlichten en hopelijk al wat (kleine) maatregelen kunnen genomen worden.
Het contact met Ben zal hier niet toe beperkt blijven. Hij heeft aangeboden een lezing te houden voor onze werkgroep ergens in het komende najaar of winter. Kortom een geslaagde middag!
Groet,
Jurrian Boutsma
Werkgroep roofvogels en uilen