Vogelbeschermingswacht Zaanstreek
Werkgroep Roofvogels en Uilen

Rondje Texel

Onze werkgroep plant elk jaar minimaal een dagje vogelen met elkaar. Dit jaar is de keuze gevallen op Texel. Op 29 maart jl. voeren we met de boot van half 9, met 10 van onze groep plus gast Henk Gans, over om daarna de eerste pleisterplaats: “Ottersaat”aan te doen. Een aangelegd natuurgebied, zoals er veel zijn op Texel, om de diversiteit van soorten te bevorderen. We werden vergast op een enorm aantal Noordse Sterns, die met elkaar een geweldig kabaal maakten. Mooie vluchten (balts) maakten het beeld van deze prachtige vogel compleet. Verder waren als bijzonderheden aanwezig: heel veel brandganzen en enkele kleine plevieren, alsmede kluten.

Hierna togen we naar “Dijkmanshuizen”, waar al enkele dagen een Amerikaanse Wintertaling was gemeld. Het is verdraaid moeilijk om deze vogel te onderscheiden, want het enige verschil met de ons bekende wintertaling is een verticale witte streep aan de voorzijde van het lijf. Inspannend speurwerk leverde helaas niets op, hij werd niet gespot. Wel was een koppel zwartkopmeeuwen een hoogtepuntje op deze plek. Onderweg naar de volgende plek, “Waagejot” dook plots een buizerd op met stevig gevederde poten. Helaas kregen we te weinig tijd om deze vogel goed te bekijken, zodat een heftige discussie ontstond (standaard gebruik bij vogelaars…) over de vraag of het nu wel of niet een Ruigpootbuizerd was. Uiteindelijk besloot de meerderheid dat het er geen was, omdat de banden op de staart ontbraken. Typisch geval van “Bijna Ruigpootbuizerd!”” . Het Waagejot bood ons veel kluten, die hier ook broeden.

“Utopia” is een inmiddels bekend gebied op Texel, waar geen auto’s mogen komen om de vogels rust te geven. Dus een lekkere wandeling in de nog frisse ochtend om het gebied te doorkruisen. Wat direct opviel waren de lammetjes op de dijk, waarvan enkele de koude nacht niet hadden overleefd. Natuurliefhebbers als we zijn werd geprobeerd een van de diertjes nog op te warmen, maar het gaf de geest in de armen van Inge. Dat zijn zaken die je niet wilt meemaken.

Al snel werden de negatieve gevoelens weggedrukt, omdat achter de dijken, na Utopia 2 Kraanvogels waren gesignaleerd. Via informatie van de plaatselijke wildwachten konden we ze al snel vinden en de oh ’s en ah ’s waren niet van de lucht. Een dergelijke waarneming doe je tenslotte niet elke dag. Inmiddels was de middag aangebroken en werd bij restaurant “De Robbenjager” de inwendige mens verwend met heerlijke gerechten. De zon en de warmte gaf een extra impuls voor de middag. Tenslotte werd op het terras een nieuwe vogelsoort aan de lijst toegevoegd: “De Texelse ruigpootpaalpieper”. De naam geeft de stemming van de groep goed weer……. Het betrof namelijk een graspieper, die even op een paaltje in het gras plaatsnam!

In “De Slufter” werd een wandeling gemaakt, waarbij de schoonheid van de natuur ons weer opviel. Qua vogels was de Havik de meest opvallende, omdat hij hier niet werd verwacht. Bovendien werd een mogelijke slechtvalk waargenomen. De aanwezigheid van deze roofvogels werd door de opgeschrikte mantelmeeuwen gemeld, nog voordat we ze zagen. Bovendien werd tijdens een korte tussenstop, waarbij we even van de zon genoten, Roodborsttapuiten gespot.

Als laatste plek togen we naar “De Mokbaai”, aan de meest zuidelijke punt van Texel. Mannetje Blauwe Kiekendief deed een mooie vlucht voor ons. In de baai was een enorme groep Scholeksters (genoemd werd 1127 exemplaren..) aan het foerageren. Pijlstaarten waren de kers op de taart.

Na een prachtige dag togen we voldaan huiswaarts, waarbij later bleek dat enkele echte “diehards” nog een ronde Wijde Wormer hadden gemaakt om enkele roofvogelkasten te bekijken. Een dag die voor herhaling vatbaar is.

Tekst : Rein Beentjes , fotografie © Jos Spijkerman