Dat het niet altijd meezit in de natuur bleek onlangs toen WRU-leden Marcel en Peter tijdens een bijeenkomst van de werkgroep letterlijk een paartje dode kerkuilen boven tafel brachten. De kerkuilen bewoonden een nestkast hoog in de nok van een stolpboerderij. Helaas voor de uilen had ook een aantal kauwen het op die plek voorzien. Zij stopten het nest helemaal vol met takken en blokkeerden daarmee de toegang. Kerkuilen zetten bij gevaar niet de aanval in of gaan ervan door. Zij verstoppen zich in de nestkast en houden zich stil. Daarmee tekende dit onfortuinlijke paar het eigen doodvonnis. Beiden zijn waarschijnlijk gestikt in de kast of van honger omgekomen.
Daar de uilen in zeer gave staat waren, hebben we de kans aangegrepen om ze nader te bekijken op de onderzoekstafel. Het bleek te gaan om twee prachtige exemplaren van beide In Nederland voorkomende (onder)soorten: de donkere Tyto alba guttata en de lichte Tyto alba alba. De onderzijde van deze laatste soort is volledig wit met kleine stippels en vlekken. Ook de bovendelen zijn veel lichter (grijzer) van kleur dan bij de alba guttata.
Lees meer: Onfortuinlijk paartje kerkuilen gestikt in nestkast
Deze hele winterperiode huizen er een groot aantal Velduilen in ons gebied. Meerde keren heb ik het schouwspel van soms wel meer dan tien jagende Velduilen mogen aanschouwen in de schemering. Fantastische ervaringen om niet snel te vergeten.
Toen er een artikel op naturetoday.nl verscheen over een onderzoek naar het voedsel van Velduilen, dacht ik al snel aan ‘onze’ Velduilen uit ons gebied. Het dieetkeuze-onderzoek, dat wordt gedaan door de werkgroep Grauwe Kiekendief uit Groningen door middel van het pluizen van braakballen, is bedoeld om een beter beeld te krijgen van de jaarrondecologie van deze uilensoort. Daar hebben ze (veel) braakballen voor nodig om een goed beeld te krijgen. Aan het einde van het artikel werd ook een oproep gedaan om rustplaatsen te melden zodat zij braakballen konden rapen om deze vervolgens uit te pluizen.
Net als in de afgelopen jaren heeft de Vogelbescherming Nederland de site van beleef de lente weer opengesteld en zijn de eerste webcams aangesloten en actief te volgen.
We hopen weer op een prachtig voor jaar met hele mooie beelden van de vogels in hun natuurlijke omgeving en gedrag en op veel gezonde jonge vogels die uit zullen gaan vliegen.
Beleef het allemaal weer mee op: https://www.vogelbescherming.nl/beleefdelente
De kerkuil is bezig aan een opmars. Werd het aantal broedparen in 1979 op ongeveer honderd geschat, vorig jaar waren dat er 3140. Reinder Dokter, coördinator van de Kerkuilenwerkgroep Noord-Holland, licht deze positieve ontwikkeling toe aan verslaggever Roel van Leeuwen in het Noordhollands Dagblad van 23 februari. Lees hier het hele artikel.
Bosuilen zijn in februari volop aan het baltsen! Dat geeft de burger moed, want hartje winter voelt dat tóch als een tikkeltje lente. Luister dus goed in de late schemering naar het geluid dat je in élke spannende film hoort: “Hoe… hoe-hoe-hoe-hoeeee...” Dan weet je: hier woont een bosuil!
Echt, de kans dat je een bosuil kan horen is best groot. Het is een veelvoorkomende uil en ze wonen dichterbij dan vaak wordt gedacht. Natuurlijk in het bos – zoals de naam doet vermoeden – maar ook in dorpen en steden, als er maar geschikte broedplaatsen zijn. Daarin zijn ze makkelijk.
